advertentie
Anneke Post neemt afscheid als raadslid: “Ik voelde me Remi, alleen op de wereld”
Na negen jaar neemt gemeenteraadslid Anneke Post afscheid van de Schiedamse politiek. In een interview met SCHIE laat Post weten dat ze het raadslidmaatschap gaat missen, maar ook zegt ze dat de afgelopen vier jaar zwaar waren. “Ik voelde me Remi, alleen op de wereld.”
Na negen jaar neemt gemeenteraadslid Anneke Post afscheid van de Schiedamse politiek. In een interview met SCHIE laat Post weten dat ze het raadslidmaatschap gaat missen, maar ook zegt ze dat de afgelopen vier jaar zwaar waren. “Ik voelde me Remi, alleen op de wereld.”
Post kwam in 2013 in de gemeenteraad namens Leefbaar Schiedam. “Per ongeluk”, laat ze weten. “Er was er een gestopt. En van achter de strijkplank vandaan stond ik eens de belofte af te leggen”, aldus Post. “Ik deed wel mee aan de verkiezingen voor de campagne. Ik stond altijd op plek 6 of 7. Maar ze hoefden niet op mij te stemmen. Dat wilde ik niet.”
Desondanks was de toevallige entree in de raad wel het begin van een langere carrière in de politiek. In 2018 deed Leefbaar Schiedam niet mee aan de verkiezingen en sloot Post zich aan bij het AOV. Maar al snel brak ze met de AOV-fractie door interne problemen. “Er waren dingen achter de schermen gebeurd. Ik weet zelf nog niet eens wat er allemaal gebeurde. Maar het ging gewoon niet. Klaar”, vertelt Post, die niet op details in wil gaan.
Doordat Post merkte dat ze als raadslid kwetsbaren in Schiedam kon helpen, besloot ze door te gaan met het werk. Dat moest als eenmansfractie en dat viel niet mee. “Sommigen negeren je compleet. Je komt binnen en niemand zegt goedenavond. En als je weggaat, denk je: nou ik sluip maar weg.” Ook inhoudelijk kwam Post af en toe in de problemen. “Ik heb geen feedback. Ik kan met niemand praten over hoe ze erin staan.”
Groenoord
Een voorbeeld van de lastige positie van Post kwam naar voren bij de stemming over het aardgasvrij maken van Groenoord. “Aan de ene kant ben ik tegen, want die mensen in de flats worden op kosten gejaagd. Toen had ik gepraat met iemand die zei: je kan gerust voorstemmen. Dat had ik toen gedaan. En toen kreeg ik een hele emmer van Maarten Reuderink (Ouderenpartij Schiedam, red.) over me heen. En toen heb ik het maar ingetrokken. Het komt niet geloofwaardig over, maar ik wist op dat moment niet wat ik moest doen.”
Prestaties
Post is trots op een aantal zaken, zoals bijvoorbeeld de stadsentree bij het station en de aanstaande bouw van het pand S’MAAK. “Ik legde het aan toenmalig wethouder Minhas voor en hij was enthousiast. Hij zei: mevrouw Post, goed idee. Dat gaan we doen.” Ook is ze blij dat binnenkort de entree van het Theater aan de Schie verantwoord wordt met een ingang aan de Broersvest-zijde. “Ik loop al jaren iedereen de weg te wijzen naar de ingang van het theater. Hopelijk maak ik de realisatie van de nieuwe entree nog mee.”
Het meest trots is Post op haar idee om weesfietsen een tweede leven te geven. “Ik zag kinderen met z’n drieën op de fiets. Of lopend. Toen ben ik naar de handhaving gegaan met de vraag wat ze met alle weesfietsen in de stad doen. Toen begreep ik dat ze die opknapten en naar Rotterdam brachten. Die avond in de raadscommissie bracht ik het plan in om mensen van Stroomopwaarts op te leiden tot fietsenmaker. En later konden mensen zonder fiets in aanmerking komen voor een gebruikte fiets. Dat vind ik dan hartstikke leuk dat dat aangenomen werd.”
Rentree Leefbaar
Een jaar geleden leek een rentree van Leefbaar Schiedam aanstaande. Op de achtergrond poogden Anneke en haar man Wim Post de partij nieuw leven in te blazen. Maar die poging mislukte. “We hadden misschien Leefbaar wel weer op kunnen zetten, maar er waren te weinig kandidaten. Wat hou je dan over? Niks. Nou, dan stop je toch? Zo simpel is het”, vertelt Post.
Liefdadigheidswerk
Post neemt dan wel afscheid van de politiek, maar niet van de maatschappij. Ze blijft onverlet doorgaan met haar liefdadigheidswerk en het realiseren van kleine initiatieven. “Rudolf Fitskie die in de oude gymzaal 35 jaar lang balletles gaf. Dat is nu Hotspot Hutspot geworden. Nu ben ik bezig met het De Groot Fonds om een klein naambordje voor Rudolf te realiseren. Voor z’n partner wil ik een klein souvenirtje aan de muur. Dat is nog een kleine wens.”