Steeds meer jonge veteranen, maar voelen zij zich welkom op de traditionele Veteranendag?

Vol trots poseren de aanwezige veteranen op de trappen van het Stadserf. Voor het eerst in drie jaar tijd kon de gemeente Schiedam weer een traditionele Veteranendag organiseren afgelopen woensdagmiddag.

Tientallen oudgedienden werden in het zonnetje gezet in de foyer van het Theater aan de Schie. Het programma bestond uit een buffet, een muzikaal optreden van een bigband en een lezing van voormalig commandant landstrijdkrachten Mart de Kruif.

“Er is een soort kameraadschap tussen veteranen”, spreekt een zichtbaar trotse De Kruif. “Die kameraadschap is, ongeacht waar je bent geweest, uniek.” De Kruif voelt een persoonlijke connectie, aangezien zijn vader afkomstig is uit Schiedam. “Maar ik vind ook: als je wordt gevraagd, dan kom je.”

Jonge veteranen

Het programma lijkt perfect te zijn voor de oudere veteranen die dienden in bijvoorbeeld Nederlands-Indië. “We hebben enquête gehouden onder de veteranen en daaruit bleek dat het programma goed is zoals hij is”, legt burgemeester Cor Lamers uit. Toch lijkt het programma de komende jaren wel anders te gaan worden.

Er zijn namelijk veel meer jongere veteranen dan voorheen. “We hebben in Schiedam vier keer meer jonge veteranen dan oude veteranen”, vertelt Lamers, inclusief een persoonlijk voorbeeld. “Mijn dochter is ook net begin 30 en is een half jaar in Mali geweest als officier. Je ziet simpelweg: de veteranen worden jonger.”

‘Is het wel wat voor mij?’

Treffend voorbeeld van zo’n jonge veteraan is Brian Bron. De 39-jarige Bron diende in Irak en ging vier keer op missie naar Afghanistan. Waar hij voorheen de uitnodiging afwees, is hij er nu wel. “Ik dacht vaak bij mezelf: is het wel wat voor mij? Zijn de missies die ik heb gedaan wel zo belangrijk? En kom ik daar alleen maar oude veteranen tegen”, aldus Bron.

De Kruif onderschrijft dat het belangrijk is dat veteranen van alle leeftijden zich welkom voelen bij een Veteranendag. “De verhalen zijn heel herkenbaar. Het maakt niet uit waar je ze opdoet”, zegt De Kruif. “De kameraadschap, de ontberingen die je meemaakt, het in de shit zitten af en toe en elkaar daar weer uithalen. Dat is allemaal hetzelfde.”

Bron hoopt ook iets soortgelijks te vinden. “Ik wil meer kennismaking met de rest. Misschien kan ik in de toekomst bij hen om hulp vragen en zij bij mij ook.”