door Philip van Es

Buiten vriest het op het moment van de opname, maar binnen aan de Rotterdamsedijk is het ook maar tussen de acht en veertien graden in de huizen, waar flink verbouwd wordt. De bewoners daar moeten het al sinds maart doen zonder adequate verwarming. En nu in deze koude dagen is dat een extra zware last. “Als je in een woning zit, is die temperatuur echt heel koud.”

Laten we beginnen bij het begin. Hoe kan het dat het zo koud is in de huizen aan de Rotterdamsedijk? Het is een ongelukkige samenloop van omstandigheden. De huizen worden verduurzaamd en krijgen op korte termijn een warmtepomp. Maar aan het begin van de renovatie ging het mis. “De bronverwarming ging kapot”, vertelt Jeroen Boksma die ook in het bestuur van de Vereniging van Eigenaren zit. “We hadden destijds drie opties. Voor een ton een nieuwe bronverwarming voor één stookseizoen aanschaffen. Of we laten de ketel reviseren voor zo’n € 30.000,-. De derde optie: iedereen die het wilde kreeg een elektrische kachel.” In de VvE-vergadering is uiteindelijk voor die laatste optie gekozen.

Dure verwarming

Voor huurders zat het nog wat anders in elkaar. Zij zitten niet zelf in de VvE, maar hun huurder Heimstaden. De bewoners wilden anoniem reageren bij SCHIE, uit angst om een slechte relatie met hun verhuurder te krijgen. “Ze kwamen van Heimstaden eerst aan met warmte kacheltjes van twee tientjes van de Action. Die verwarmen bij lange na niet genoeg”, memoreert een bewoner. “Dus ik heb er toen zelf maar twee gekocht.” Een andere bewoner meldde dat de eerste kacheltjes niet zouden helpen en kreeg nieuwe. “Die doen het aardig, maar het is veel te duur om die heel de dag aan te zetten. Ik heb nu een jas en trui van mijn man aan en daaronder mijn eigen kleding om het een beetje warm te hebben.”

Heimstaden erkent de problemen van haar huurders en probeert waar mogelijk te helpen. Zo krijgen de bewoners een éénmalige tegemoetkoming van € 200,- vertelt woordvoerder Edward Touw. “We hebben gekeken naar wat ze zouden betalen als ze de oude op gasgestookte radiatoren zouden gebruiken en wat ze betalen met de elektrische kachels. Dat verschil is dus die € 200,- .”

Touw legt dat nader uit: "Als een kacheltje van 2.000 Watt nu in de winter vijftien uur per dag aanstaat, kom je op ongeveer hetzelfde verbruik als bij de oude gasgestookte radiatoren. Bij die 200 euro compensatie zijn we dus uitgegaan van een situatie waarin er meer dan 15 uur per dag gestookt wordt. Daar komt overigens nog bij dat de woningen nu veel beter geïsoleerd zijn dan in de oude situatie en dat elektriciteit momenteel goedkoper is dan gas. De verwachting is dus dat bewoners uiteindelijk met elektrische kachels en de compensatie minder kwijt zijn aan hun energierekening dan in de oude situatie."

Ook de VvE baalt van de huidige situatie. Want de klachten over de verbouwing zijn legio. Veel bewoners moeten thuisblijven op bepaalde momenten om bouwvakkers binnen te laten. Maar dat moet dermate vaak dat werkgevers van de bewoners er naar verluid al opmerkingen over maken. Ook de rommel op overlopen, het ontbreken van trapleuningen en hekjes op overlopen en balkons zijn een doorn in het oog. “Het is hier soms best onveilig.” Maar over één ding is iedereen het eens. “Het wordt wel mooi. De achterkant is al bijna af, en dat ziet er echt goed uit.”

Communicatie

Een ander veel gehoorde klacht is de gebrekkige communicatie. Dat erkent Jeroen Boksma van de VvE wel. “We hebben een app waarin je op de hoogte wordt gehouden. Maar niet iedereen kan die app gebruiken, zeker niet als je wat op leeftijd bent. De schriftelijke communicatie is wat later op gang gekomen.” Ook de communicatie tussen Heimstaden en de VvE liep in het begin wat moeizaam, vertelt Touw. “Zoals in elke relatie gaat er weleens wat mis. Zo ook hier. Het was in het begin niet duidelijk dat bewoners vanuit verschillende kanten geïnformeerd moesten worden, in plaats vanuit één centraal punt.” Heimstaden heeft daarvoor zelf een oplossing gecreëerd. “We hebben besloten een bewonersconsulent in te zetten, zodat de bewoners altijd contact op kunnen nemen.”

Ondertussen is het voor de bewoners nog steeds koukleumen. Maar dat brengt creativiteit met zich mee. De één hangt extra gordijnen op in de gang om een betere afsluiting te krijgen en de ander trekt extra veel kleren aan. Maar ook ludiekere initiatieven passeren de revue. “Mijn man gaat weleens ’s middags een rondje in de auto rijden om het warm te krijgen.”

Ook Boksma baalt als een stekker dat het nu zo gelopen is zoals het gelopen is. “Afgelopen dagen was het gewoon echt niet te doen”, maar het einde is gelukkig in zicht. Eind maart moet uiteindelijk iedereen een warmtepomp in huis hebben en dan zijn ook de zonnepanelen op het dak aangesloten. Naar het einde van de verbouwing verlangen de bewoners. “Uiteindelijk wordt het mooi, maar het is voor nu hopen op iets warmer weer.”