Alles wijst er op dat Mohamed veel te hard reed voordat hij Jan doodreed, maar hij blijft ontkennen: ‘ik reed 120’

De ravage na de klap was enorm. De hele snelweg was afgezet. Van de drie auto’s die bij het ongeluk betrokken zijn, is weinig meer over. De 22-jarige Mohamed T. moet zich bij de rechter verantwoorden voor de gebeurtenissen van die dag. Hij heeft als bestuurder van een witte Volkswagen Golf het fatale ongeluk veroorzaakt. In de rechtszaal zegt hij bijna niks meer te weten. “Ik weet niet meer wat er gebeurd is.”

Aan de hand van de verkeersongevallenanalyse van de politie nemen de rechters Mohamed mee in de gebeurtenissen op die dinsdagavond. De lezingen van de ongevallenanalyse en die van Mohamed kunnen niet verder uit elkaar liggen. Volgens Mohamed ging hij in de geleende Golf een vriendin ophalen en zou hij samen met een vriend en nog een vriendin wat gaan eten. “Maar eerst wilden ze nog een rondje rijden.”

Hardnekkig volhouden

De rechter vraagt Mohamed hoe hard hij gereden heeft. “Het laatste dat ik weet is dat ik 120 kilometer per uur reed en over een hobbel heen ging. Toen raakte ik de controle over het stuur kwijt.” Uit de analyse van de boordcomputer en de airbag blijkt een heel ander verhaal. Enkele seconden voor het drama geeft de computer een snelheid van 251 kilometer per uur aan.

Maar aan die lezing wil Mohamed niet toegeven. Herhaaldelijk geeft hij aan dat hij met 120 over de hobbel reed. Maar nadat hij de macht over het stuur verliest zegt hij niks meer te weten. Maar getuigen schatten de snelheid op 200 kilometer per uur. “Ik voelde de zuigende werking van de auto toen die langs kwam zetten”, vertelt een automobilist die ook op de snelweg reed.

De rechters houden hem voor dat hij eerst tegen een andere Volkswagen Golf aan reed, die schiet de vangrail in. Daarna klapt Mohamed op de auto van Jan, waarna Jan’s auto meermaals over de kop slaat. Mohamed blijft wederom en hardnekkig volhouden dat dat met 120 kilometer per uur is gebeurd. Dan geven de rechters nog een dieper inkijkje in het onderzoek van de politie. Daarin komt een snapchatfilmpje naar voren dat zo’n vier seconden voor het ongeluk gemaakt is. En daarin op zijn dashboard te zien dat Mohamed 250 kilometer per uur rijdt. Mohamed blijft ook na dat filmpje bij zijn lezing over de 120 kilometer per uur.

Telefoon en THC

De rechters willen weten wie het filmpje gemaakt heeft. In het politierapport staat dat die aan de bestuurderskant van de auto gemaakt is. Volgens de jonge Rotterdammer heeft hij zelf niet gefilmd, maar was het zijn vriend naast hem. “Zijn telefoon was stuk, dus ik heb hem mijn telefoon gegeven.”

En dat is opvallend, want bij iedere vraag over de telefoon bij de politie beriep Mohamed zich op zijn zwijgrecht. Nu is daar plots de verklaring dat de telefoon aan de bijrijder is gegeven. Kort na het ongeval blijkt er nog iets anders. Na het afnemen van een bloedproef blijkt dat Mohamed 4,7 microgram THC in zijn bloed heeft. Iets dat duidt op recent cannabisgebruik. Maar volgens Mohamed is dat niet waar. “Ik heb de avond ervoor één blowtje gerookt.” Het Openbaar Ministerie blijft erbij dat Mohamed veel te hard gereden heeft terwijl hij met zijn telefoon filmde en onder invloed was van THC.

Een van de rechters vraagt zich hardop af of Mohamed zich schuldig voelt. Op die vraag blijft het oorverdovend lang stil, waarbij alleen de ventilatoren van de computers hoorbaar snorren. “Ja”, klinkt het dan toch vastberaden. “Ik heb een schuldgevoel dat er iemand is overleden. Dat maakt mij kapot van binnen.” Maar hij heeft geen schuldgevoel omdat hij een verkeerde inschatting gemaakt heeft. “Ik heb volgens mij geen fout gemaakt.” Nogmaals probeert de rechter het. Hij legt uit dat er vandaag een kans ligt om verantwoordelijkheid te nemen voor als hij een fout heeft gemaakt. Weer vullen alleen de snorrende ventilatoren de ruimte, maar na een tijdje: “Ik zou het liefst in zijn plek zijn overleden.”

De nabestaanden van Jan geloven zijn spijtbetuiging niet. De verdachte prevelt zijn teksten en is soms slecht te verstaan. “Praat nu zo stoer als dat je toen stoer reed”, zegt de broer van Jan tegen de verdachte. Ook op zijn vraag of Mohamed de familie van de slachtoffers aan wil kijken komt geen gehoor. “Lafaard.”

Voor de Officier van Justitie is de zaak zo klaar als een klontje. Zij verdenkt de verdachte van één doodslag en twee pogingen op vier personen. De eis is ook stevig, 8 jaar celstraf en 10 jaar rijontzegging. De rechtbank Rotterdam doet over twee weken uitspraak.

Beelden: Flashphoto

Dagelijks het laatste nieuws, de nieuwste video's en een kijkje achter de schermen bij SCHIE in je mailbox ontvangen? Schrijf je in voor onze gratis nieuwsbrief: https://bit.ly/2H7desN