Marian raakte voor de helft verlamd, maar vond haar plezier terug in rolstoelhandbal

“Ik ken Marian al heel lang”, vertelt trainer Sicco den Hollander. “Toen ik nog heel klein was ging zei mee als leidster op handbalkamp.” Marian handbalde voor haar herseninfarct al bij de vereniging. Drie jaar geleden begon het te kriebelen en sloot zij zich na aandringen van haar dochter aan bij het rolstoelteam. “Er moest een speciale rolstoel voor mij worden gemaakt, die ik met één hand kan bedienen. Toen deze er nog niet was liep mijn dochter achter de rolstoel”, vertelt de handbalster.

'Kom kijken en rollen!'

Het team neemt ook deel aan rolstoelhanbaltoernooien. “We hebben veel plezier met zijn allen”, vertelt Sicco. “De eerste wedstrijd ging slecht, maar de tweede ging een stuk beter”, vertelt Marian enthousiast. Het team verwelkomt nog steeds nieuwe teamleden. “Heel veel mensen hebben een blessure waardoor ze denken dat ze niet meer kunnen sporten, maar op deze manier kan je dat dus wel. Je hoeft niet perse 24/7 in een rolstoel te zitten om dit te doen”, vertelt Sicco. “Kom een keertje kijken én rollen”, vertelt Marian lachend.