Zestig jaar na de laatste Vlaggetjesdag: 'Het échte Vlaardingse volksfeest'

Het was de dag dat de loggers uit de haven vertrokken om haring te vissen. “Haringvisserij was een seizoensbedrijf. Er moest in de zomerdag verdiend worden wat in de winterdag verspeeld werd”, vertelt Henk. “Een feestelijke dag met allerlei verenigingen en instanties met demonstraties op de kades. Maar het ging om de knaken.” Eerst vond Vlaggetjesdag plaats in de Oude Haven, later in de Koningin Wilhelminahaven.

Henk was acht jaar oud toen hij met eigen ogen de allerlaatste Vlaardingse Vlaggetjesdag meemaakte. “Jammer genoeg was dat een schrale vertoning. Momenteel ligt de haven voller dan toen. De negen vleetloggers die we hadden waren minimaal bevlagd, er was niet veel aandacht aan besteed.” Volgens Henk was het Haring en Bierfeest wat Vlaardingen later kreeg een compensatie van het wegvallen van Vlaggetjesdag.

Verschraalde haringlucht met teer en verf

De Vlaggetjesdagen die nu nog plaatsvinden in Nederland zijn volgens Henk geen échte Vlaggetjesdag. “Een creatieve invulling om de naam te gebruiken als handelsmerk voor hun eigen feest. De mensen hebben geen benul van de ware betekenis van de Vlaggetjesdag. Het is een beetje onzin allemaal.” In andere steden is hetzelfde aan de hand als in Vlaardingen. “We missen al heel lang het tastbare van het haringverhaal”, zo vertelt Henk.

Nostalgische gedachten zijn Henk niet vreemd. “Het is absoluut een gemis, want het hoorde zo bij deze stad. Niet alleen de aanblik, maar ook de lucht. Een verschraalde haringlucht met teer en verf. Een aparte melange die zo bij Vlaardingen hoorde.” Henk is bang dat Vlaardingen het verleden als haringstad langzamerhand aan het vergeten is.