Versiering op tuinhekjes: zijn het dennenappeltjes of eigenlijk iets anders?

Vlaardinger-Ambacht is eeuwenlang een zelfstandige gemeente geweest met veel grond. Er woonden veel boeren en eeuwenlang ging dat goed, totdat de burgemeester dacht: "We hebben veel land en weinig inwoners." Bang dat Vlaardingen de grond wilde inpikken, bedacht de burgemeester van Vlaardinger-Ambacht een plan om Ambacht toch in leven te houden. Daarom werd besloten om een nieuwe woonwijk uit de grond te stampen. En zo geschiedde en werden de Anthony Knottenbeltsingel en Rozenlaan geboren als aantrekkelijke wijken waar ook Vlaardingers konden wonen.

Een smid die in Ambacht woonde en zich vooral bezighield met het maken van hoeven voor paarden, zag zijn handel verdwijnen, omdat er allerlei nieuwe woonwijken kwamen. De boeren verdwenen en dus ook de paarden. Daarom besloot hij zich op iets geheel anders te richten: tuinhekjes voor de tuinen in de buurt.

Wie door de straten loopt, zal zien dat er op veel tuinhekjes, een soort bolvormige dennenappeltjes zitten. Maar in werkelijkheid zijn het geen dennenappels, maar ananassen. Volgens Hjalmar Teunissen, medewerker bij het stadsarchief, hebben die ananasjes een vriendelijk karakter. "De ananas was een symbool van gastvrijheid. Het was gebruikelijk om een ananas te tonen of te serveren als je gasten ontving," aldus Teunissen. Tot op de dag van vandaag zijn ze nog steeds te vinden in Vlaardinger-Ambacht.

Daarnaast zijn ze ook nog eens heel handig, laat Teunissen weten. "Je kunt dankzij de tuinhekjes ook straten identificeren. Vaak kun je oude foto’s achterhalen aan de hand van de tuinhekjes. Het lijkt onbelangrijk, maar eigenlijk zijn ze best handig."

Dit verhaal is gemaakt in samenwerking met het stadsarchief Vlaardingen.