Vlaardinger verslaapt zich voor de kapper en rijdt man dood

De verdachte rijdt op dat moment in een witte Jaguar, geleend van zijn oom, een auto die hij naar eigen zeggen goed kent en die hij regelmatig gebruikt. Ook de route die hij rijdt is hem bekend. Toch negeert hij twee stoplichten, haalt hij links en rechts andere voertuigen in en raast hij met een snelheid van 109 kilometer per uur over de kruising van de Schollevaartse Dreef en de Burgermeester Schalijlaan in Capelle aan den IJssel.

Op slag dood

De stoplichten aan de rechterkant springen op groen en de voertuigen beginnen te rijden. Uit technisch onderzoek van de politie blijkt dat de verdachte vijf seconden voor het moment van de botsing het gaspedaal nog verder indrukt. Op de weg is een maximumsnelheid van 50 kilometer per uur toegestaan. De snelheidsmeter in de Jaguar schiet omhoog naar 121 kilometer per uur. Van remmen is nog geen sprake. Pas minder dan een halve seconde voor de klap trapt de verdachte voorzichtig op de rem.

Maar het is al te laat. Hij botst met een enorme klap op een zwart/grijze Skoda die op dat moment met vijftig kilometer per uur van rechts komt aanrijden. De auto van het slachtoffer tolt als een donut over de weg. Omstanders zien klinkers, brokstukken én de auto door de lucht vliegen. Er volgt een harde klap. De auto botst total loss tegen een vlaggenmast. Het slachtoffer is op slag dood. “Begrijpt u dat?” vraagt de rechtbank. De verdachte antwoordt niet, maar begint te snikken.

Tulpen voor mijn moeder

De familie van het slachtoffer krijgt bij de zitting ruimte om het woord te nemen. Via een tolk laat de broer van het slachtoffer weten dat hun toekomst is geruïneerd. “We zouden samen een bedrijf oprichten en een huisje kopen voor onze ouders. Een huis met tulpen voor mijn moeder, want daar hield ze zo van. Het gemis zal altijd bij ons blijven.”

Op dat moment weerklinkt het gehuil van de aangedane familie. Een oudere man verlaat huilend de zaal. Ook de verdachte heeft het zwaar en zegt dat hij het heel erg vindt voor iedereen. “Had ik deze dag maar kunnen omdraaien,” zegt hij huilend en vol ongeloof dat ‘hij’ degene is die op de verdachtenbank zit. Het is duidelijk dat er alleen maar verliezers zijn.

‘U bent geen monster’

De officier van justitie verwijt de man roekeloos rijgedrag en onvoorzichtigheid. “U bent geen monster, maar u wordt wel verdacht van ernstige verkeersdelicten. En u heeft roekeloos gedrag vertoond”, benadrukt de officier. Ze doelt daarmee op het overtreden van basisregels zoals het door rood rijden, verkeerd inhalen en het negeren van de maximumsnelheid. Ook de impact op getuigen rekent de officier de verdachte zwaar aan. “Het is heel impactvol wat hier is gebeurd.”

Ondanks de ernstige bezwaren denkt de officier dat de kans op herhaling klein is. Ook de jonge leeftijd van de verdachte en eerdere uitspraken in soortgelijke rechtszaken zorgen ervoor dat de strafeis lager uitvalt dan oorspronkelijk gesteld. De officier eist twaalf maanden gevangenisstraf, met aftrek van de twee dagen die de verdachte direct na het incident al heeft vastgezeten. Of de helft voorwaardelijk en een rijontzegging van drie jaar met aftrek van de tijd dat het rijbewijs al is ingenomen.

Het zwaard van Vrouwe Justitia

De advocaat, die tot dan toe niets heeft willen zeggen, breekt op het laatste moment in. Niet omdat hij vindt dat zijn cliënt moet worden vrijgesproken, maar omdat hij van mening is dat roekeloos rijgedrag niet ten laste kan worden gelegd. “Roekeloos gedrag gaat over iets wat zich langere tijd voordoet, zoals een straatrace. Niet over een momentopname.”

Daarnaast heeft zijn cliënt geen strafblad, heeft hij vanwege depressiviteit een jaar thuis gezeten, is hij kilo’s aangekomen en heeft hij zijn leven weer op de rit. Een gevangenisstraf zou het leven van de verdachte, die inmiddels twee jaar op de inhoudelijke behandeling wacht, opnieuw ontwrichten. Daarom vraagt de advocaat om een maximale werkstraf met een zo lang mogelijke proeftijd en een rijontzegging van drie jaar. “Laat duidelijk zijn dat dit nooit meer mag gebeuren. Gebeurt dit wel, dan mogen jullie terecht het zwaard van Vrouwe Justitia laten vallen”, aldus de advocaat.

De verdachte sluit de zitting af door te zeggen dat het hem erg spijt en dat hij het heel erg vindt voor iedereen die dit heeft moeten meemaken.

De uitspraak in de zaak is op 2 september bij de rechtbank van Rotterdam.