advertentie
Vergeten graven onthullen verhalen van Schiedamse grootheden
Aan de Vlaardingerdijk in Schiedam, verscholen achter een heg, hoge bomen en een imposant hek, ligt de Rooms-Katholieke begraafplaats. Veel Schiedammers passeren deze plek zonder te beseffen dat de begraafplaats al ruim veertig jaar niet meer in gebruik is. Toch herbergt het terrein de graven van talloze Schiedammers die een belangrijke rol hebben gespeeld in de geschiedenis van de stad.
door Rembrandt van der Heijden
woensdag 18 december 2024 17:34
Midden op de begraafplaats staat een achthoekige, neoclassicistische kapel, gebouwd in 1853. Volgens Lidwien Meijer, betrokken bij de kerk, was het destijds het bestuur van de Havenkerk dat graag een eigen Rooms-Katholieke begraafplaats in Schiedam wilde. En zo geschiedde, totdat de begraafplaats in de jaren zeventig van de twintigste eeuw buiten gebruik werd gesteld.
In 1977 kregen de eeuwenoude graven, enkele bijgebouwen en het toegangshek de status van rijksmonument. Hoewel een grote restauratie ervoor zorgde dat de kapel in gebruik werd genomen door de Roemeens-Orthodoxe Parochie in Nederland, bleven de graven grotendeels onverzorgd achter en raakten velen in verval.
Om te voorkomen dat de verhalen achter de graven verloren zouden gaan, besloot Meijer in 2017, samen met een groep vrijwilligers van de Monumentenwacht, te onderzoeken welke personen er begraven liggen. Gaandeweg ontdekte ze dat veel Schiedammers en branders die belangrijk zijn voor de stadsgeschiedenis hier hun laatste rustplaats hebben gevonden.
Platte graven
De oudste graven dateren volgens Meijer uit 1851 en zijn vooral te herkennen aan hun platte vorm. “Een van die graven behoort toe aan de grootvader van Karel Nolet, de man die de distilleerderij uitbouwde tot een megabedrijf”, vertelt Meijer. Maar daar blijft het niet bij. Ook Johannes Hermanus van Gent, een politicus, scheepsreder en pelgrim, is hier begraven. “Hij stierf aan de gele koorts in Egypte, maar zijn graf kreeg alsnog een plek in Schiedam.”
Tijdens haar zoektocht kwam Meijer tot een bijzondere ontdekking: haar eigen overgrootvader, ook een brander, ligt eveneens begraven op de begraafplaats. Daarnaast kwam ze namen tegen zoals die van Johannes Beukers of Zoetmulder. “Dat waren echt een bekende distilleerdersnamen”, merkt ze op.
Volgens Meijer is het uniek dat er nog zoveel graven uit het jeneververleden bewaard zijn gebleven. “Graven worden hier niet geruimd. Iedereen die hier ligt, blijft hier liggen. Het is nu vooral de kunst om het een beetje goed te onderhouden.” Ondanks dat de begraafplaats niet meer in gebruik is, is die nog steeds te bezoeken voor publiek.
